טיוטה:ג'ון רפמן
דף זה אינו ערך אנציקלופדי
| ||
דף זה אינו ערך אנציקלופדי | |
ג'ון רפמן
עריכהג'ון רפמן (Jon Rafman-יליד-1981) הוא אמן, יוצר קולנועי וכותב מסות- קנדי. עבודתו מתמקדת בהשפעה הרגשית, החברתית והקיומית של הטכנולוגיה על החיים העכשוויים. יצירות האמנות שלו זכו לתשומת לב בינלאומית והוצגו ב-2015 ב-[:fr:Musée_d'art_contemporain_de_Montréal|Musée d'art contemporain de Montreal]] (מונטריאול)[1] וב-Stedelijk Museum Amsterdam.[2] )והביאנלה ה-58 בוונציה,[21] הוא ידוע כמי שהציג תמונות שמקורן ב-Google Street View ביצירת האמנות המקוונת שלו 9-Eyes (שנת 2009).[3][4]
ביוגרפיה
עריכהרפמן נולד במונטריאול, קנדה. הוא בעל תואר M.F.A. מ- בית הספר לאמנות של מכון שיקגו ותואר B.A. בפילוסופיה וספרות מאוניברסיטת מקגיל. הוא מתגורר במונטריאול.
עבודה אמנותית
עריכהעבודתו של ג'ון רפמן עוסקת בקשר המורכב בין טכנולוגיה, האינטרנט ותחושת הזהות האישית שלנו. בעוד שטכנולוגיות אלו מספקות לנו הזדמנויות חדשות לביטוי עצמי וחיבור לאחרים, הן גם מציבות אתגרים במונחים של ייצוג רגשי של עצמנו. יצירות האמנות של רפמן מעודדות את הצופים לשקול את ההשפעה של טכנולוגיות אלו על תחושת הזהות האישית שלהם ומנסה לגרום להם להיות מודעים לדרכים שבהן הם מציגים את עצמם באינטרנט ולהשפעה של זהויות וירטואליות אלו עליהם. רפמן גם חוקר כיצד האינטרנט והמדיה החברתית יכולים להוביל לטשטוש הגבול בין הזהות המקוונת והלא מקוונת שלנו. ביצירות האמנות שלו, רפמן מתאר לעתים קרובות דמויות הקיימות הן בעולם הפיזי והן בעולם הדיגיטלי, ומדגיש את הדרכים שבהן שני התחומים הללו יכולים לתקשר ולהשפיע זה על זה.נושא מרכזי נוסף בעבודתו הוא כיצד התרבות הדיגיטלית משנה ומגדירה מחדש את הזיכרון והעבר. הוא עוסק במלנכוליה באינטראקציות חברתיות מודרניות, בקהילות ובמציאות וירטואלית (בעיקר Google Earth, Google Street View ו-Second Life), תוך שהוא מאיר אותם באיכות ויופי בהשראת הרומנטיקה. הסרטונים ויצירות האמנות שלו ממסגרים רגעים אישיים שנועדו לחשוף כיצד תרבות הפופ ותת-תרבויות ארעיות אחרות מעצבות את הרצון האינדיבידואלי- ואת ההשפעה של יחידים בתורם על אותן תרבויות.
וKool-Aid Man in Second Life
עריכהפרויקט Kool-Aid Man in Second Life של רפמן מורכב מסרטים וסיורים ברחבי היקום הווירטואלי של Second Life, בהם הצופים מודרכים על ידי הדמות (האווטר) שלו, עיבוד תלת מימד של Kool-Aid Man. רפמן ערך את הסיורים הללו בשידור חי, והזמין את הקהל לקחת חלק בחקר העולם הווירטואלי תוך שהוא הדריך ותווך את החוויה. Kool-Aid Man in Second life הוא סיור מעין-אתנוגרפי בפנטזיות המגוונות שהומצאו על ידי תושבי הפינות האפלות של הרשת.[6] רפמן מתאר את הפרויקט הזה כחקירה של קהילות חדשות שנוצרו כשהאינטרנט הפך להיבט שיש לו נוכחות בכל זמן ומקום של החיים המודרניים.[7]
שיתוף פעולה עם Oneohtrix Point Never
עריכהבספטמבר 2013, רפמן שיתף פעולה עם המוזיקאי הניסיוני מברוקלין דניאל לופטין, הידוע יותר בשם הבמה שלו Oneohtrix Point Never, בקליפ של Still Life שילווה את יציאת האלבום R Plus Seven ב-Warp Records.[8] מאוחר יותר השניים שיתפו פעולה כדי ליצור קליפ בן שני חלקים עבור Sticky Drama, מתוך אלבומו של לופטין משנת 2015, Garden of Delete.[9]
Nine Eyes of Google Street View,
עריכהבשנת 2008, רפמן יצר את Nine Eyes of Google Street View, פרויקט צילום ארכיוני ארוך טווח העושה שימוש בצילומי מסך של תמונות Google Street View כמדיום.[10] תמונות אלו מכל העולם מסודרות במאגר מידע עצום ומתפרסמות בספרים, בבלוגים וכהדפסים לתערוכות השונות שלו.[11] מאוחר יותר החל רפמן לנהל בלוג מתמשך בטאמבלר שבו הוא מפרסם את תמונות Google Street View שלו.[12]
יומן חלומות-Dream Journal
עריכהבשנת 2016, סרט האנימציה הממוחשבת הארוך של רפמן Dream Journal הוקרן בבכורה בגלריה Sprüth Magers בברלין.[13] כהמשך להרגלו של רפמן להקליט ולהנפיש את חלומותיו, הסרט חוקר באמצעות סדרה של פרקי חלום את ההשפעות שיש לטכנולוגיה ולאינטרנט על נפש האדם. רפמן כינה את תהליך העבודה על הסרט סוג של "יצירת עולם" מתוך רצון ליצור חזון דמוי הירונימוס בוש של נוף הגיהנום העכשווי שלנו.[14][15][16][17] הפרטיטורה המוזיקלית שלו נוצרה על ידי Oneohtrix Point Never וג'יימס פרארו.[13][17]
שמיים מנוקבים (2021)-Punctured Sky
עריכהבפברואר 2022, זכה סרטו של ג'ון רפמן "Punctured Sky" (2021)" בפרס KNF (מעגל עיתונאי הקולנוע ההולנדי) בפסטיבל הסרטים הבינלאומי ברוטרדם (IFFR).[36]. הסרט שנוצר באנימציה ממוחשבת מתאר מסע חיפוש של גיימר אחר עברו. הוא מציג פרשנות מטרידה ומצחיקה בו זמנית, על האופן שבו הטכנולוגיה משנה את הזיכרון ותפיסת העצמי שלנו
קריירה
עריכהיצירתו של ג'ון רפמן ממוקמת בתוך תנועת האמנות הפוסט-אינטרנטית.[18] הוא זכה לשבחים על הפרויקט שלו Nine Eyes of Google Street View,[19][10][20] אשר יצר ופיתח גישה ייחודית פוסט-אינטרנטית לצילום.[18] עבודתו נכללה בביאנלות בינלאומיות יוקרתיות רבות, כולל הביאנלה ה-58 בוונציה,[21] הביאנלה ה-13 של ליון,[22] הביאנלה ה-9 בברלין,[23] ומניפסטה 11.[24] בשנת 2015, עיריית מונטריאול ואיגוד הגלריות לאמנות עכשווית העניקו לרפמן את פרס פייר איות לאמנים צעירים.[25] רפמן ייצג את קוויבק פעמיים בשלב הגמר בתחרות על פרס Sobey Art לשנת 2015 ו-2018.[26][27] בשנת 2018, בית האופנה הפריזאי בלנסיאגה הזמין את רפמן ליצור מנהרת תאורת LED לתצוגת אביב-קיץ 2019 שלהם.[28][29] רפמן מיוצג על ידי גלריות אמנות Sprüth Magers (ברלין, לוס אנג'לס, לונדון) ו-Seventeen (לונדון).[30]
ביולי 2020, הוגשו נגד רפמן האשמות בהתנהגות מינית לא ראויה בחשבון האינסטגרם @surviving_the_artworld.[31] [32] בעקבות דיווחים אלה, השעה מוזיאון הירשהורן תערוכה מתוכננת של רפמן והגלריה שלו במונטריאול ניתקה את יחסיה עמו.[33][34][35] ג'ון רפמן הכחיש את ההאשמות הללו.[34]
בפברואר 2022, זכה סרטו של ג'ון רפמן "Punctured Sky" (2021) בפרס KNF (מעגל עיתונאי הקולנוע ההולנדי) בפסטיבל הסרטים הבינלאומי ברוטרדם (IFFR).[36]
בינואר 2023, הראפר ליל יאכטי (Lil Yachty) הוציא את אלבומו עטור השבחים Let's Start Here עם יצירות האמנות של רפמן על הכריכה.
תערוכות
עריכהתערוכות יחיד
עריכה𝐸𝒷𝓇𝒶𝒽 𝒦’𝒹𝒶𝒷𝓇𝒾, Sprueth Magers, London, January 2023
Minor Daemon, 180 Strand, London, January 2023
Counterfit Poast, Sprueth Magers, Berlin, September 2022
Egregores and Grimoires, Schinkel Pavillion, Berlin, September 2022
Arbiter of Worlds, Ordet, Milan, February 2022
You, the World, and I, La Casa Encendida, Madrid, October 2021
Dream Journal, Oval Office, Bochum, September 2021
Il Viaggiatore Mentale, Palazzina dei Giardini, Modena, September 2018
Jon Rafman, Carl Kostyál, Stockholm, Sweden, 2016
I have ten thousand compound eyes and each is named suffering, Stedelijk Museum, Amsterdam, May 2016
Jon Rafman, Musée d'art contemporain de Montréal, Montréal, June 2015
Annals of Time Lost, Future Gallery, Berlin, April 2013
A Man Digging, Seventeen Gallery, London, May 2013
You Are Standing in an Open Field, Zach Feuer Gallery New York, September 2013
תערוכות קבוצתיות
עריכהWhat Wonderful World, MAXXI Museum, Rome, 2022
[1]Ticket to the Future, Kunstmuseum Bonn, Bonn, 2021
Rencontres d’Arles
Malmö Sessions, Carl Kostyál, Malmö, Sweden, 2019
Stockholm Dinner Sessions, Carl Kostyál, Stockholm, Sweden, 2019
Summer Show, Carl Kostyál, Stockholm, Sweden, 2017
Speculations on Anonymous Materials, The Fridericianum, Kassel, 2013
Museum of Contemporary Canadian Art, 2012
Palais de Tokyo, 2012
The Saatchi Gallery, 2012
New Jpegs, Johan Berggren Gallery in Malmo, Sweden, 2011
Free, New Museum, New York, 2010
Museum of Contemporary Art of Rome, 2010
Publications with contributions by Rafman
Communicating the Archive: Physical Migration. Regional State Archives in Gothenburg. Rafman's work was included, as was an essay by Sandra Rafman, on the archival impulses of Rafman's work.[2]
מקורות
עריכה- "Jon Rafman | Musée d'art contemporain de Montréal". www.macm.org. Retrieved 2016-05-08.[3]
- Grrr.nl. "Jon Rafman: I have ten thousand compound eyes and each is named suffering". www.stedelijk.nl. Retrieved 2020-09-22.[4]
- "The Nine Eyes of Google Street View: a photo project by Jon Rafman". February 21, 2012 – via www.telegraph.co.uk.[5]
- Guardiola, Ingrid (2018). L'ull i la navalla (in Catalan). Arcadia. ISBN 9788494717475.[6]
- "Revealing Jon Rafman by Lindsay Howard - BOMB Magazine".[7]
- "This is Where It Ends: The Denouement of Post-Internet Art in Jon Rafman's Deep Web". 9 July 2015.[8]
- "Jon Rafman discusses his show at the Contemporary Art Museum St. Louis".[9]
- Valentine, Ben (June 11, 2014). "Jon Rafman's Not-So-Still Life of a Digital Betamale". Hyperallergic. Retrieved December 21, 2020.[10]
- Archived at Ghostarchive and the Wayback Machine: Sticky Drama - Music Video. YouTube.[11]
- "The street views Google wasn't expecting you to see – in pictures". The Guardian. 20 February 2012.[12]
- "Jon Rafman Finds a Slice of Humanity in the Digital Terrain". 28 July 2019.[13]
- "29 weird and beautiful images found on Google Street View". Business Insider.[14]
- Rafferty, Penny (October 6, 2017). "Play // Dream Journal: An Interview with Jon Rafman". Berlin Art Link. Retrieved December 11, 2020.[15]
- "Portrait: Jon Rafman". 3 March 2020.[16]
- Freeman, Nate; Alexander Forbes (June 12, 2018). "10 Must-See Works at Art Basel Unlimited". Artsy. Retrieved December 11, 2020.[17]
- Bockowski, Piotr (November 1, 2019). "Venice Biennale 2019: Jon Rafman: Dream Journal". This Is Tomorrow. Retrieved December 11, 2020.[18]
- "Fondazione Modena Arti Visive". e-flux journal. September 17, 2018. Retrieved December 11, 2020.[19]
- "Towards a Postinternet Sublime".Walker, Rob (30 December 2010). "Global Entertainment". The New York Times.
- Rafman, Jon (November 2009). "Search and destroy, by Jon Rafman". Harper's Magazine. November 2009.[20]
- "Biennale Arte 2019 | Jon Rafman". 15 May 2019.[21]
- "13th Biennale de Lyon: La vie moderne".[22]
- "Berlin Biennale | Jon Rafman".[23]
- "Rafman, Jon". June 2016.[24]
- https://canadianart.ca/news/news-in-brief-jon-rafman-wins-at-montreal-awards-eastern-edges-new-director-bc-first-nations-art-awards/) Archived 2021-04-[25]12 at the Wayback Machine
- "2018 Sobey Art Award: Quebec - Jon Rafman | CBC Radio".[26]
- "Jon Rafman: Sobey Finalist Slideshow".[27]
- "Who is Jon Rafman, the Artist Behind Balenciaga's Video Installation?". October 2018.[28]
- "Balenciaga Taps Artist Jon Rafman to Reimagine Paris Fashion Show". 9 October 2018.[29] "Jon Rafman".
- Bahr, Sarah (2020-07-28). "Hirshhorn Suspends Jon Rafman Show After Allegations of Sexual Misconduct". The New York Times. ISSN 0362-4331.[30] Retrieved 2023-01-11.
- Cascone, Sarah (2020-07-28). "Three Museums Have Pushed Back Planned Jon Rafman Exhibitions Following Allegations of Sexual Misconduct". Artnet[31] News. Retrieved 2023-01-11.
- "Three Museums Have Cancelled Planned Jon Rafman Exhibitions Following Allegations of Sexual Misconduct". artnet News. 2020-07-28. Retrieved[32] 2020-08-26.
- Bahr, Sarah (28 July 2020). "Hirshhorn Suspends Jon Rafman Show After Allegations of Sexual Misconduct". The New York Times. ISSN 0362-4331.[33] Retrieved 2020-09-05.
- Liscia, Valentina Di (29 July 2020). "Three Museums Suspend Jon Rafman Exhibitions Following Allegations of "Predatory Behavior"". Hyperallergic. [34]Retrieved 2020-09-05.
- "'Eami' Wins Tiger Award at Rotterdam, 'Excess Will Save Us,' 'To Love Again' Take Prizes". 2 February 2022.[35]
- https://www.180thestrand.com/minor-daemon[36]
- https://www.schinkelpavillon.de/exhibition/jon-rafman}[37]
- "Ordet — ₳Ɽ฿ł₮ɆⱤ Ø₣ ₩ØⱤⱠĐ₴".[38]
- "You, the World and I, by Jon Rafman".[39]
- "Dream Journal 2016-2019 – Schedule – Schauspielhaus Bochum".[40]
- "JON RAFMAN. THE MENTAL TRAVELLER". www.fondazionefotografia.org. Retrieved 2019-01-06.[41]
- "Jon Rafman – Carl Kostyál". Retrieved 2022-01-19.[42]
- Grrr.nl. "Jon Rafman: I have ten thousand compound eyes and each is named suffering". www.stedelijk.nl. Retrieved 2018-01-30.[43]
- "Jon Rafman". MAC Montréal. Retrieved 2020-09-22.[44]
- "FUTURE GALLERY". futuregallery.org. Retrieved 2018-01-30.[45]
- "Jon Rafman, A Man Digging - Seventeen". Seventeen. Retrieved 2018-01-30.[46]
- "Jon Rafman: You Are Standing In An Open Field | Zach Feuer". www.zachfeuer.com. Retrieved 2018-01-30.[47]
- "What a Wonderful World | MAXXI". 3 March 2022.[48]
- "Ticket to the Future".[49]
- "Malmö Sessions – Carl Kostyál". Retrieved 2022-01-19.[50]
- "Stockholm Dinner Sessions – En Tillställning at Blique – Carl Kostyál". Retrieved 2022-01-19.[51]
- "Call me – Carl Kostyál". Retrieved 2022-01-19.[52]
- "Speculations on Anonymous Materials". Retrieved 2018-01-30.[53]
- "Jon Rafman – MAC Montréal". MAC Montréal. Retrieved 2018-01-30.[54]
- "Jon Rafman". Palais de Tokyo EN. 2016-05-26. Retrieved 2018-01-30.[55]
- "JOHAN BERGGREN GALLERY". www.johanberggren.com. Retrieved 2018-01-30.[56]
- Rosenberg, Karen (2010-10-21). "'Free,' at New Museum, Explores Internet as Public Art Scene". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2018-[57]01-30.
- Karl-Magnus Johansson (2013), Communicating the Archive : Physical Migration, The Regional State Archives in Gothenburg. ISBN 978-91-979866-3-2[58]
קישורים חיצוניים
עריכהWikimedia Commons has media related to Jon Rafman.
Official website
הערות שוליים
עריכה- ^ Carol Vernallis, Reconfiguring Music Video, Oxford University Press, 2013-10-01, עמ' 181–204
- ^ New York Times Survey, December 1985, ICPSR Data Holdings, 1987-10-12
- ^ H. Koshiba, [Comparison of drug effects on the isolated rat colon and duodenum], Nihon Yakurigaku Zasshi. Folia Pharmacologica Japonica 71, 1975-07, עמ' 415–426
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, Strasser, Sir Paul, (born 22 Sept. 1911), Director: Walden Properties Ltd; Nicron Resources NL; Petrocarb Exploration NL, Who Was Who, Oxford University Press, 2007-12-01 - ^ Jon Rafman, FROM SIXTEEN GOOGLE STREET VIEWS, Intellect Books, 2015-05-01, עמ' 158–167, ISBN 978-1-78320-460-1
- ^ Ingrid Guardiola, L'Ull i la navalla : un assaig sobre el món com a interfície, Primera edició, Barcelona, setembre del 2018, ISBN 978-84-947174-7-5
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Jon Cohen, Online Pharmacy, Hoboken, NJ, USA: John Wiley & Sons, Inc., 2015-10-17, עמ' 279–290
- ^ Max Loehr, Early Chinese Bronzes in the City Art Museum of St. Louis. By J. Edward Kidder Jr. St. Louis: The City Art Museum of St. Louis, 1956. 110. 34 Plates. $10.00., The Journal of Asian Studies 17, 1958-02, עמ' 281–283 doi: 10.2307/2941493
- ^ Veronika Hanáková, The Plasmaticity of Digital Surface. CGI (Sur)Realism in Jon Rafman's Dream Journal, Iluminace 32, 2020-12-01, עמ' 61–73 doi: 10.58193/ilu.1685
- ^ Carol Vernallis, Reconfiguring Music Video, Oxford University Press, 2013-10-01, עמ' 181–204
- ^ The Guardian view on climate change: see you in court, Climate Change and Law Collection
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Salman Khan, Carl Salvaggio, Automatically Gather Address Specific Dwelling Images Using Google Street View, 2020 25th International Conference on Pattern Recognition (ICPR), IEEE, 2021-01-10 doi: 10.1109/icpr48806.2021.9413059
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Stephan Köhler, Venice Biennale May We Live in Interesting Times curated by Ralph Rugoff Venice, Italy May 11–November 24, 2019, African Arts 53, 2020-08, עמ' 84–88 doi: 10.1162/afar_r_00540
- ^ Chiara Mangiarotti, Farsi un corpo attraverso la pittura., Quodlibet, 2021-05-25, עמ' 341–348
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Tobias Vogt, Tobias Vogt. Review of "May You Live in Interesting Times: Biennale Arte 2019 – Catalogue of the 58th International Art Exhibition" by Ralph Rugoff., caa.reviews, 2020-03-04 doi: 10.3202/caa.reviews.2020.26
- ^ Sylvie Coëllier, Expérience de la durée : biennale de Lyon 2005, Critique d’art, 2006-04-01 doi: 10.4000/critiquedart.1281
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Maëlys Moreau, Jon Rafman, Critique d’art, 2016-11-04 doi: 10.4000/critiquedart.19309
- ^ News in Brief: Jon Rafman Wins at Montreal Awards, Canadian Art (באנגלית אמריקאית)
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, Parker, Cornelia Ann, (born 1956), sculptor and installation artist, Who's Who, Oxford University Press, 2014-12-01 - ^ Eugenia Sheppard, Fashions from Paris: A Suit Story at Balenciaga, Bloomsbury Visual Arts, 2020
- ^ Philip D. Waggoner, Andrew Creekmore, Exploring the effects of allegations of sexual misconduct on political careers, The Social Science Journal, 2020-10-02, עמ' 1–9 doi: 10.1080/03623319.2020.1814981
- ^ Oxfam releases report into allegations of sexual misconduct in Haiti, Human Rights Documents Online
- ^ Oxfam releases report into allegations of sexual misconduct in Haiti, Human Rights Documents Online
- ^ Philip D. Waggoner, Andrew Creekmore, Exploring the effects of allegations of sexual misconduct on political careers, The Social Science Journal, 2020-10-02, עמ' 1–9 doi: 10.1080/03623319.2020.1814981
- ^ Pioneers: Comic Art Exhibitions, 1930–1967, University Press of Mississippi, 2020-07-23, עמ' 63–65
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, KS* again wins the ”Stein im Brett“ Award - KS*, Mauerwerk 22, 2018-06, עמ' 174–174 doi: 10.1002/dama.201870304 - ^ JON RAFMAN: MINOR DAEMON VOL 1 — 180 The Strand, www.180thestrand.com (באנגלית)
- ^ Schinkel Pavillon, schinkelpavillon.de
- ^ Åsa Lundqvist, Sociologförbundet har ordet, Sociologisk Forskning 59, 2022-06-27 doi: 10.37062/sf.59.24257
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Die Möwe (Schauspielhaus Bochum 1991), transcript Verlag, 2021-12-31, עמ' 477–486
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר, שם ] חסרים {{{מחבר}}}, {{{שם}}}, New Literaria 04, 2023 doi: 10.48189/nl.2023 - ^ Jon Rafman, An interview with Jon Rafman, Metaverse Creativity 3, 2013-12-01, עמ' 56–62 doi: 10.1386/mvcr.3.1-2.56_1
- ^ Suzanne MacLeod, An ethical future for museum and gallery design, Routledge, 2018-06-18, עמ' 13–28, ISBN 978-1-315-14948-6
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, Doll Seventeen, Doll Seventeen, 2003 doi: 10.5040/9781350901469 - ^ Andrew Murphy, Zach Drew, Magnetic field, Radiopaedia.org, Radiopaedia.org, 2018-06-01
- ^ Robert Heeg, What a wonderful world, Research World 2014, 2014-03, עמ' 8–11 doi: 10.1002/rwm3.20081
- ^ Lance Fortnow, The Future, Princeton University Press, 2017-02-28
- ^ László Árpád Kostyál, Péter Balogh, Virág Erzsébet Almási, A Covid–19 okozta világjárvány hatása a demenciával élők családi gondozóira : Rapid irodalmi áttekintés, Máltai Tanulmányok 4, 2022, עמ' 59–77 doi: 10.56699/mt.2022.4.5
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, XIth International Astronautical Congress Stockholm 1960, 1961 doi: 10.1007/978-94-015-6337-6 - ^ CALL ME REFUGEE II, University of Arizona Press, 2022-09-27, עמ' 19–19
- ^ Katja Gentric, Speculations on Anonymous Materials. Nature After Nature. Inhuman, Critique d’art, 2019-06-12 doi: 10.4000/critiquedart.46557
- ^ Mairtin Mac Aodha, Gémar, Jean-Claude et Ho-Thuy, Vo (2016) : Nouvelles difficultés du langage du droit au Canada. Montréal : Thémis, 658 p., Meta: Journal des traducteurs 63, 2018, עמ' 254 doi: 10.7202/1050525ar
- ^ Maëlys Moreau, Jon Rafman, Critique d’art, 2016-11-04 doi: 10.4000/critiquedart.19309
- ^
שגיאות פרמטריות בתבנית:צ-מאמר
פרמטרי חובה [ מחבר ] חסרים {{{מחבר}}}, LAS VEGAS SANDS CORP., a Nevada corporation, Plaintiff, v. UKNOWN REGISTRANTS OF www.wn0000.com, www.wn1111.com, www.wn2222.com, www.wn3333.com, www.wn4444.com, www.wn5555.com, www.wn6666.com, www.wn7777.com, www.wn8888.com, www.wn9999.com, www.112211.com, www.4456888.com, www.4489888.com, www.001148.com, and www.2289888.com, Defendants., Gaming Law Review and Economics 20, 2016-12, עמ' 859–868 doi: 10.1089/glre.2016.201011 - ^ Free public education in nature and art, combined in original Central Park and museum plans, 1857-1871, of Andrew H. Green, Frederick Law Olmsted, Calvert Vaux, [New York: American Museum of Natural History, 1931
- ^ Communicating the archive : physical migration, Göteborg: Landsarkivet i Göteborg, 2013, ISBN 978-91-979866-3-2